H πλατεία είναι εδώ: www.stopcrisis.gr

Tα κορίτσια μας έφτιαξαν μια πολύ λειτουργική ιστοσελίδα. Καλύτερη από τη δική μας.

www.crisis.gr

Oι "αγανακτισμένοι" της Κεφαλλονιάς στο διαδίκτυο.

Μπορείτε να δείτε την διακήρυξη της πλατείας Αργοστολίου, να συζητήσουμε, να βοηθήσουμε.

Πρωτοπορία, οι ριζοσπάστες της Κεφαλλονιάς. Πάνω στην πλατεία, συζήτησαν και συνέθεσαν μια ριζοσπαστική και ολοκληρωμένη 2σέλιδη πολιτική πλατφόρμα, που όμοια της δύσκολα θα βρείτε.

Τάχει όλα.

Και δεν είναι όνειρο ή ουτοπία. Είναι και τα δύο.

Είναι ρεαλισμός.

Μαζί της θα βρείτε και πολλά άλλα, υιοθετώντας και αναρτώντας θέματα, που δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε όλοι με αυτά. Προκλήσεις διαλόγου είναι η ζωή μας και δεν τις αρνούμαστε. Στη δημοκρατία που οραματίζεται η πλατεία χωρούν όλοι οι καλοί. Χωρούν και οι κακοί. Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αποκλεισμοί  (στη δική μας, την αληθινή δημοκρατία).  Οι πολλοί αποφασίζουν, αφού πρώτα τυρανιστούμε στην αναζήτηση της μέγιστης δυνατής ομοφωνίας, χωρίς συμβιβασμούς. 

Πολύς ο δρόμος και τον ανοίγουμε , προχωρώντας.

Η ουτοπία είναι η δική μας πραγματικότητα:

-Συνταγματική κατοχύρωση της εργασίας

-Κάθε φορά που δημιουργούν οι πολίτες οικογένεια, έρχονται σε γάμου ή συμβίωσης κοινωνία δικαιούνται από το σύνταγμα ένα σπίτι.

- Τα τηλέφωνα και το διαδίκτυο , δωρεάν.

-Ελεύθεροι διοδίων , δρόμοι ... και πάει λέγοντας.

-Και πάνω απ' όλα Παιδεία, παιδεία, παιδεία.

Όνειρα θερινής νυχτός; Γιατί; Επειδή δεν τα έχουμε δει και δεν τα έχουμε ζήσει σε αυτή τη μίζερη χώρα;

Πιο πάνω, δεν κάναμε τίποτα περισσότερο, από το να σας παρουσιάσουμε μια υπαρκτή χώρα. Μια χώρα, στην οποία αυτά συμβαίνουν. Δεν υπάρχει λόγος να την κατονομάσουμε. Δεν αντιγράφουμε. Απλώς, λέμε πως πρέπει να βάλουμε τον πήχυ ψηλά.

Δεν θέλουμε τίποτα λιγότερο από τα πάντα.

Στην πλατεία φτιάχνουμε όνειρα .

Κηρύχθηκε " κατάσταση διαρκούς ευτυχίας".

Στο δικό μας μέλλον, δεν θα μετράμε το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν.

Θα μετράμε την Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία.

Όλα είναι μετρήσιμα. Το μέτρο να φτιάξουμε.

Το μέτρο , την αρμονία και τη δικαιοσύνη , κόντρα στην ύβρι και την απληστία, που ζούμε.

Και τώρα:

Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση
παίρνω φως από τον ήλιο
και φτιάχνω την αγάπη
και μου λες πως σ’ αρέσει.

Εμείς, αρκετά τον μαυρίσαμε.