H πολιτική της μισής αλήθειας

Η παρούσα ανάρτηση μπαίνει σε αυτή τη θέση, για να "πλακώσει" αυτή που βρίσκεται από κάτω της.

Βασικό συστατικό στοιχείο της πολιτικής και όχι μόνο αυτής, είναι η "μισή αλήθεια".

Θα δώσουμε, με τον συνήθη πρόχειρο τρόπο που γράφουμε,  μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα, για να εμπεδώσετε τον  τίτλο.

- Οι ελληνοαμερικάνοι της E.N.D. και ο Τριανταφυλόπουλος βγαίνουν κάθε μέρα στα καθεστωτικά κανάλια και λένε μόνο τη μισή αλήθεια. Ασχολούνται με νομικίστικα και οικονομίστικα ατομικά θέματα, χωρίς να ακουμπήσουν την ουσία.

Π.χ. Δεν μας λένε πώς εξαερώθηκε η περιουσία χιλιάδων ανθρώπων της διασποράς, ποιες ήταν οι λογιστικές εγγραφές που εξαφάνισαν ή αχρήστευσαν μετοχές και χρυσό. Δε μας λένε τι απέγινε ο χρυσός, που υπήρχε στην Τράπεζα της Γαλλίας. Τι απέγινε ο χρυσός και οι περιουσίες που πήραν οι κατακτητές και πού τα πήγαν ή γιατί ποτέ καμιά κυβέρνηση δεν έκανε επίσημη αποτίμηση ή διεκδίκηση. Δε μας λένε, τέλος, πώς όλα αυτά που μισοέβγαλαν στο φως, για δικούς τους λόγους και για το καλό του έθνους, είναι μία από τις συνήθεις πρακτικές πολιτικών και τραπεζιτών, για την καταλήστευση των λαών, η οποία κορυφώθηκε μεσούντος ενός παγκόσμιου πολέμου και συνεχίζεται ως τις μέρες μας. 

Και αναρωτιέται ο καχύποπτος: ¨Πόσα οφελήθηκαν, για τις αλήθειες που δε λένε;"

Περισσότερα, προσεχώς.

- Όταν ο Παπανδρέου μας έλεγε "λεφτά υπάρχουν" , έλεγε τη μισή αλήθεια. Δεν είχε πει πως τα λεφτά υπάρχουν, αλλά τα έχουν οι τραπεζίτες κι εμείς οι αφελείς , τώρα, πληρώνουμε τη μισή αλήθεια.

- Ο Σαμαράς, όταν λέει πως "θα διαπραγματευθεί" λέει αλήθεια. Δε μας λέει "τι θα διαπραγματευθεί;"

- Ο βουλευτής της ΝΔ μας λέει αλήθεια για το παιχνίδι της οικογένειας Παπανδρέου, για τα cd's (ασφαλιστικά συμβόλαι, για την περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδας), μέσω του Ταχ. Ταμιευτηρίου, αλλά δε μας λέει τους λόγους, που δε θέτει το θέμα ο Σαμαράς.

- Ο Μίκης είναι λαλίστατος, τελευταία, διαβάζοντας ομιλίες και γράφει αλήθειες, όταν λέει "Ο σκοπός μας θα πρέπει να είναι να κυβερνήσουμε εμείς οι ίδιοι το καράβι μας και η θέληση να προσπαθήσουμε να το οδηγήσουμε σε ήρεμα νερά, μακριά από τον σκυλοκαυγά όπου το ένα τέρας προσπαθεί να φάει το άλλο...", αλλά δε μας λέει το πώς και ποιος  θα το κυβενήσει, ποια είναι τα ήρεμα νερά  και ποιος είναι ο σκυλοκαβγάς. (Αυτός έχει κι άλλο πρόβλημα: Ξεχνάει εύκολα. Στην τελευταία ομιλία οι λέξεις "κατοχή" και "άμεση δημοκρατία", που έλεγε δεν υπάρχουν. Όπως δεν υπάρχουν οι φιλιππικοί που εξαπέλυε κατά ΟΛΩΝ των κομμάτων, η "στάση πληρωμών" κ.ά. ).

- Ο Μαρξ, από το "ευαγγέλιο" του Κομμουνιστικού Μανιφέστου και για όσο έζησε έγραφε για το στόχο του "εκφυλισμού του κράτους", σαν συστατικό στοιχείο της "επανάστασης", όπως την οραματίστηκε. Οι ορθόδοξοι "μαρξιστές" και άλλες παραλλαγές του "μαρξισμού", που υπηρετούν την αλήθεια του Μαρξ, αυτό το πραγματάκι το έχουν ξεχάσει και για πάσα νόσο και πάσα μαλακία προσφέρουν για φάρμακο τον κρατισμό.

Και για να μη τα ρίχνουμε όλα στην πολιτική, αν και όλα είναι πολιτική:

Ο Μίλτον Φρίντμαν πήρε βραβείο Νόμπελ, λέγοντας μισές αλήθειες. Είπε πως το σημαντικότερο ρόλο στην οικονομία τον παίζει "η προσφορά του χρήματος( money)", γι' αυτό είχαν ονομαστεί και μονεταριστές. Αλλά "ξέχασε" να μας πει ποιος προσφέρει, τυπώνει και διαχειρίζεται το χρήμα. Aν είχε πει, (λέμε εμείς τώρα), όλη την αλήθεια δεν θα είχε πάρει Νόμπελ.

Αυτό το "λάθος" δεν το κάνει μόνο ο Φρίντμαν, αλλά και οι "αντίπαλοι" του, όπως ο Καζάκης, η Σεισάχθεια, το ΚΚΕ, ο Λαφαζάνης, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι Κεϋνσιανοί, ο Τσίπρας, ο Μίκης, ο Λαπαβίτσας και γενικώς το σύνολο των πολιτικών κομμάτων και πολιτικών προσώπων, από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά, που έχουν μια στοιχειώδη "αναγνωρισιμότητα" και ανάλογη "επιστημονική" και πολιτική επιρροή. 

Αν έλεγαν αυτό που δεν είπε ο Φρίντμαν, δεν θα είχαν "αναγνωρισιμότητα".

Θα τους είχε φάει το μαύρο σκοτάδι.

Οι πόρτες της καθεστωτικής τηλεόρασης είναι στενές και δε χωράνε ολόκληρη την αλήθεια. Γι' αυτό και κόβουν κάτι, για περάσουν, μέσα από αυτές. Και, συνήθως, κόβουν τ0 βασικό μέρος της  αλήθειας. Την ουσία. 

ΥΓ: 1. Οι μισές αλήθειες λέγονται, όταν είσαι στην αντιπολίτευση. Όταν γίνεσαι "κυβέρνηση", λές μόνο ψέματα.

2. Εμείς, οι άθλιοι, είμαστε "φανατικοί οπαδοί"(!)  της θεωρίας του Φρίντμαν, για τον καθοριστικό ρόλο της προσφοράς χρήματος στην αγορά και την κοινωνία, αλλά τη συμπληρώνουμε με αυτά που "ξέχασε" να πει.

3. Άσε που μας αρέσει κι εκείνο το άλλο που είχε πει "ο καθένας έχει δικαίωμα στην ελευθερία της επιλογής".

Ναι, ζούμε μέσα σε ένα κόσμο φαντασίας και ονείρου, όπου οι επιλογές του καθένα είναι "ελεύθερες". Πολύ ελεύθερες.

Κοντεύουμε να σκάσουμε, από την πολύ ελευθερία.

Πάλι, μισές αλήθειες , σας είπαμε.

(στην εικόνα: Ο Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)