Kόκκινοι Δαίμονες σε Μαύρα ΦΕΚ

Δημοσιεύτηκε μόλις προ δύο ημερών στο ΦΕΚ, η απόφαση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας σχετικά με την διαχείριση των κόκκινων δανείων. Η συγκεκριμένη αυτή πρωτοβουλία δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτό που ο ίδιος ο τίτλος της σχετικής απόφασης εννοεί: Ένα, δηλαδή, πλαίσιο  “εποπτικών υποχρεώσεων” ,  που έρχεται σε συνέχεια της τελευταίας (2013) νομοθετικής πρωτοβουλίας της Κυβέρνησης για την διευθέτηση  του ελληνικού ιδιωτικού χρέους, στην κατεύθυνση βέβαια της σωτηρίας των τραπεζών και μόνο αυτών.

Γράφει ο  Σταύρος Αντύπας

Και μόνο από τους τίτλους θα μπορούσε εύκολα κάποιος να αντιληφθεί, πως κύριο μέλημα των πολιτικών και φυσικών διαχειριστών των μνημονίων, δεν είναι φυσικά οι “υπερχρεωμένοι” δανειολήπτες και η κοινωνική και νομική τους προστασία, αλλά το πως,  με μέτρα και αντι-μετρα, θα περιοριστούν οι απώλειες των πιστωτικών ιδρυμάτων, αφενός για να αντιμετωπίσουν  το τραπεζικό ανταγωνισμό κι αφετέρου για να “πιάσουν”  μια καλή τιμή στο διεθνές τραπεζικό σκλαβοπάζαρο. Ελέγχοντας και στις δύο περιπτώσεις το παθητικό τους χαρτοφυλάκιο, θυσιάζοντας τις ζωές, τα  σπίτια και τις επιχειρήσεις χιλιάδων οικογενειών. 



Όλη αυτή η κινητικότητα με το ζήτημα των χρεωμένων οφειλετών, που σκόπιμα εξ αρχής τους αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός “υπερχρεωμένοι”  για να προκαλεί την  περιφρόνηση των “νοικοκυραίων” πολιτών (λες και οι οφειλέτες δεν είναι πολίτες), αποδεικνύει πως οι τράπεζες αναλαμβάνουν αποκλειστικά τη δεσπόζουσα θέση στην αντιμετώπισή τους, έστω και μέσω εποπτικών μηχανισμών και το κυριότερο, πως ο νόμος για την προστασία τους μέσω της δικαστικής οδού, τείνει προς κατάργηση.



Η ήπια αυτή μετάβαση από το ένα καθεστώς στο άλλο,  παρά την επικοινωνιακή  πρακτική να μεταβληθεί  αργά και σταδιακά, όσο κι αν διανθίζεται με ορισμούς, έννοιες, νεωτερισμούς, και εικονικές πραγματικότητες όπως αυτές περιγράφονται στην σχετική απόφαση του διοικητή της ΤτΕ και διαφημίζονται από τους επικοινωνιακούς “παπαγάλους”, δεν μπορεί να κρύψει το πραγματικό της περιεχόμενο.  Κυρίαρχη επιλογή των δανειστών της χώρας είναι, ο περίφημος “νόμος Κατσέλη” με τις υπόλοιπες τροποποιήσεις του, να περάσει οριστικά στο νομοθετικό χρονοντούλαπο της ιστορίας. Και για να συμβεί αυτό, θα πρέπει έννοιες και πρακτικές όπως “εθελοντική παράδοση ακινήτου”,  “μετατροπή δανείου σε χρηματοδοτική μίσθωση” “μη αναγκαία προσφυγή σε δικαστικές αρχές” και άλλες πολλές, να περάσουν στο κοινωνικό σύνολο και κυρίως στα υπό σφαγή τμήματα του, με το “βαμβάκι” της οριστικής σωτηρίας των οφειλετών.



Αν ειλικρινά, πρόθεση των διαχειριστών της κρίσης, της κυβέρνησης δηλαδή και του τραπεζικού συστήματος, ήταν έστω και η ελάχιστη προστασία των δανειοληπτών που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, θα είχαν ήδη προσανατολισθεί σε ένα συμπαγές αλλά και ευέλικτο νομοθετικό πλαίσιο, διευρυμένο σε σχέση με τον “νόμο Κατσέλη”,  που θα έδινε την δυνατότητα σε οφειλέτες που έχασαν τα πάντα, να κρατήσουν τουλάχιστον ζωντανή τη  δυνατότητα και την ελπίδα για μια ανεκτή διαβίωση με έστω και ελάχιστους όρους κοινωνικής προστασίας.



Αντίθετα, οι Κόκκινοι Δαίμονες του ελληνικού τραπεζικού συστήματος,  δεν χωρούν στα σχέδια των “διασωστών” της χώρας. Γι αυτό άλλωστε, αντί να επιλέγεται, όχι φυσικά από τον διορισμένο τεχνοκράτη διοικητή μιας συνένοχης κεντρικής τράπεζας, αλλά τουλάχιστον από την κυβέρνηση, μια νομοθετική πρωτοβουλία για διεύρυνση του νομοθετικού πλαισίου δικαστικής προστασίας των χρεωμένων και οριστικής διαγραφής δανείων, αντί να θωρακίζεται η κοινωνία και να προστατεύονται οικογένειες που στη δίνη της κρίσης έχασαν τα πάντα, έρχονται οι μνημονιακοί “σταυροφόροι” με διατάγματα τυπικής νομιμοποίησης (ΦΕΚ) να δώσουν την  λύση της “εθελοντικής παράδοσης ακινήτου με διευθέτηση του τυχόν (!) υπολοίπου (!)”. Έλεος πια.

ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΦΕΚ
 

ΠΗΓΗ: ">Read more: http://www.kefalonitikanea.gr/2014/06/k_20.html#ixzz35FyiTlEd

(Eικόνα: Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)