Tα "δεξιά" κόμματα τα φτιάχνει η "αριστερά" !

κατ' αρχήν να δηλώσουμε, σαν ithacanet, πως ο διαχωρισμός σε "αριστερά" και "δεξιά" μας αφήνει αδιάφορους, δεν μας αφορά και δεν μας εκφράζει.

Μετά από πολλή σκέψη, αναζήτηση και προβληματισμό , έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα πως η μόνη υπαρκτή πολιτική αντίθεση, σε συλλογικό επίπεδο,  είναι Δημοκρατία ή  Ολιγαρχία. Κι ο καθένας από μας τοποθετείται με τη μία ή την άλλη πλευρά. Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε.

Και στο ατομικό επίπεδο, το μεγάλο δίλημμα είναι αυτό που αφορά την ψυχή του καθένα στη σχέση του με τον άλλο: Αλληλεγγύη ή Βαρβαρότητα. Αγάπη ή Μίσος προς τον συνάνθρωπο.

Ήταν κορυφαία στιγμή, για την πατρίδα μας, το 2011, με το λαό στο δρόμο, στις πλατείες και παντού, ενωμένο  πέρα από ιδεολογίες και χρώματα.  Εκεί ήταν που ακούστηκε η ομόφωνη κραυγή "δημοκρατία"  και φάνηκε ξεκάθαρα πως η αντίθεση Ολιγαρχία ή Δημοκρατία, σαν μοναδικό δίλημμα, προσφέρει το ικανό μέγεθος , το μεγάλο πλήθος,  την αναγκαία  ενότητα, που μπορεί να τρομάξει και να οδηγήσει σε κλονισμό και παραίτηση , ακόμα και μια αυταρχική κυβέρνηση, σαν αυτή του ΠΑΣΟΚ.

Το ολιγαρχικό καθεστώς, χάρις στην αδράνεια και τις φαντασιώσεις αριστεράς και δεξιάς, απέφυγε την μετατροπή της εξέγερσης σε συντεταγμένη πολιτική δύναμη, και σήμερα ανασυντάσσεται και ήδη ξεκίνησε την παραγωγή κομμάτων, όλων των αριστεροδεξιών πολιτικών αποχρώσεων, ώστε να επαναφέρει τα ψεύτικα διλήμματα, να κρυφτεί πίσω από αυτά, ανενόχλητο και να συμπληρώσει το παραπαίον γερασμένο πολιτικό σκηνικό.

Τη στιγμή που "αριστεροί και δεξιοί" παραμέρισαν τον εμφύλιο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ βρήκαν κι έβαλαν το θέμα της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της ενότητας, σαν προϋπόθεση απελευθέρωσης από τα δεσμά του νέου Ράιχ.  ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ συνόδεψαν τις επιθυμίες τους, με πολιτικά κείμενα μεγάλων λαϊκών συνελεύσεων, τα οποία, σήμερα, αποτελούν σημεία αναφοράς, αφορμή και βάση για περαιτέρω προβληματισμό και δράση.

----------------------------------------------------

Η πρώτη πολιτική κατάσταση που "αποχώρησε" από την ενότητα και την κοινή δράση ήταν αυτή που παρέμεινε στις πλατείες, διώχνοντας τον πολύ κόσμο και προσπαθώντας να επιβάλλουν τα μειοψηφικά φαντασιακά της στους υπόλοιπους. Μια πολύχρωμη κομματικά και ιδεολογικά αριστερά, που έθετε διάφορες άσχετες κομματικές και ιδεολογικές προϋποθέσεις, εμπόδισε να στεριώσει η ενότητα και να μετατραπεί σε συγκροτημένη πολιτική δύναμη , με ένα μόνο αίτημα: Δημοκρατία. Η κομματική και μη αριστερά, έστειλε τον κόσμο στα σπίτια του.

Πίσω από την "αντισυστημική" ρητορική δεν υπήρξε ποτέ ρεαλιστική και πραγματική πολιτική επιθυμία σύγκρουσης με το ολιγαρχικό καθεστώς. Δεν θεωρήθηκε ποτέ ολιγαρχικό το σημερινό πολίτευμα που καταστρέφει τις ζωές μας,  δεν έδωσαν προτεραιότητα στο δημοκρατικό αίτημα και εμπόδισαν το πολιτικό αίτημα για δημοκρατία να αναδειχθεί στο μεγάλο αντίπαλο πολιτικό δέος.  Όλα αυτά συνέβησαν, γιατί απλούστατα, η αριστερά δεν πιστεύει στη δημοκρατία και το μεγάλο και ανεξέλεγκτο  πλήθος στις πλατείες, της έκλεβε την παράσταση και το μονοπώλιο των διαδηλώσεων και των κινητοποιήσεων. Έχαναν τον λόγο ύπαρξης τους.

Αυτοί οι φαντασμένοι διαφωτιστές θυμούνται πως είναι μια μικρή μειοψηφία, μόνο όταν είναι να βρίσουν τον "μαλάκα λαό, που δεν ξυπνά" . Όταν "ξύπνησε", όμως, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον διώξουν θέτοντας θρησκευτικούς  "όρους".

Η καθεστωτική αριστερά άφησε το πεδίο ελεύθερο για να λειτουργήσει απροκάλυπτα η καθεστωτική δεξιά,  όταν αρνήθηκε να ακούσει το αίτημα του λαού για δημοκρατία και να διατηρήσει την ενότητα που οδήγησε στην πτώση τον Γ.Παπανδρέου και την κυβέρνηση του.

Έτσι,  έρχεται η σειρά της καθεστωτικής  δεξιάς, η οποία προτείνει σαν λύση το παλιό πλειοψηφικό φαντασιακό "πατρίς και θρησκεία",  με παράλληλη  υπακοή στα κελεύσματα των τραπεζιτών και της ολιγαρχικής παγκόσμιας τάξης πραγμάτων.

Προτείνουν εκδίωξη λαθρομεταναστών, ασφάλεια και προστασία από διαρρήξεις, αλλά δεν λένε λέξη για το πώς θα προστατευτεί ο πολίτης από εκείνους που, πραγματικά, του παίρνουν την περιουσία, τη δουλειά και τελικά τη ζωή. Απείρως περισσότερες είναι οι αυτοκτονίες, εξ αιτίας της απάτης, που έστησαν οι ξένοι και ντόπιοι οικονομικοί και πολιτικοί δολοφόνοι, από τις δολοφονίες που προέρχονται από ποινικούς εγκληματίες, ξένους και ντόπιους .

Αυτά τα καθεστωτικά πολιτικά μορφώματα  δηλώνουν, εν ονόματις της πατρίδας και του Θεού,  πως θα στηρίξουν, δίχως όρους,  το νόμισμα των τραπεζιτών, την παγκόσμια διακυβέρνηση των τοκογλύφων και αναλαμβάνουν την ευθύνη να πληρώσουν όσα "πραγματικά" χρωστάμε...

Θα μας προστατεύσουν από τους διαρρήκτες και θα επιτρέπουν στους ληστές να περνάνε ελεύθεροι!

• Η δεξιά και η αριστερά, καθεστωτικές συνιστώσες, υπηρέτες και απόστολοι της παγκόσμιας οικονομικής τάξης πραγμάτων, προστάτες των τραπεζιτών, εν ονόματι του Θεού, της Πατρίδας, του Μαρξ ή του Μπακούνιν, δεν πιστεύουν στη δημοκρατία και την αγάπη . Στην καλύτερη περίπτωση την αλληλεγγύη , ως ένα είδος μασωνίας, την έχουν μόνο για τους όμοιους τους, μισώντας κάθε τι το διαφορετικό, ακόμα κι αν αυτό είναι μια διαφορετική σκέψη. ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΑΙΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, για να μπορεί να επιβιώνει, ανενόχλητα,  η ολιγαρχική βαρβαρότητα.ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΕΜΦΥΛΙΟ, για λογαριασμό της παγκόσμιας τάξης των τοκογλύφων και για την εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων και φιλοδοξιών.

Είτε με "εθνικισμό  είτε με "διεθνισμό" ,  οι πράχτορες των τραπεζιτών και του ολιγαρχικού καθεστώτος, οι εχθροί της δημοκρατίας και του λαού,  θέλουν να μας χωρίσουν για να διατηρήσουν την κυριαρχία τους. Δεν θέλουν να ζήσουν ξανά το φόβο που έζησαν, χάρις στην ενότητα της χρονιάς που πέρασε.

Είναι γελασμένοι.

 Η δημοκρατία εξακολουθεί να είναι το επαναστατικό πρόταγμα και παίρνει κάθε φορά το νόημα που του δίνουν οι πολίτες, όταν ελεύθερα σμίγουν και αποφασίζουν.

Το αίτημα του 2011 είναι ακόμα ζωντανό. Η αριστεροδεξιά καθεστωτική συνεργασία δεν θα περάσει και τα παιχνίδια τους δεν θα μας διαιρέσουν.

Θα συναντηθούμε.

Έχουμε πόλεμο και η δική μας απάντηση χτίζεται, βήμα - βήμα, κάθε μέρα. Επανάσταση είναι η ανασυγκρότηση των κοινωνικών και ανθρώπινων σχέσεων. Να ξαναγίνουμε άνθρωποι που αγαπά και σέβεται ο ένας τον άλλον. Αυτό θα φέρει την ενότητα, την αναγκαία προϋπόθεση για απελευθέρωση και νίκη στον πόλεμο ενάντια σε αυτούς τους λίγους που θέλουν να πάρουν τις ζωές μας. Η Επανάσταση που ετοιμάζεται  είναι μια διαρκής επίθεση πολιτισμού, αντεπίθεση αγάπης ενάντια στη βαρβαρότητα. Η Επανάσταση έρχεται από αποφασισμένους ανθρώπους, που δεν είναι διατεθειμένοι να υιοθετήσουν το σκοταδισμό ενός νέου εμφύλιου, έτσι, όπως τον οραματίζονται και τον σχεδιάζουν, οι καταχθόνιοι.  Δεν χρειάζεται ματοβαμένα χέρια η ζωή για να ανθίσει, η Επανάσταση για να νικήσει.  Ενότητα, δημοκρατία, αλληλεγγύη και συνεργασία είναι η δύναμη μας.  Μια Κοινωνία του δώρου και της μοιρασιάς ανατέλλει και θα σας πει ότι το χρήμα, που δεν μας δίνετε, δεν το έχουμε ανάγκη. Έχουμε δικούς μας όμορφους τρόπους, για να σας ανατρέψουμε.

Σήμερα, φτιάχνουμε τους δικούς μας άγραφους Νόμους. (Νόμος, λέξη προερχόμενη από το ρήμα  "νέμω" , που σημαίνει μοιράζω).

Αύριο, στο δικό μας πολίτευμα και στον δικό μας κόσμο, θα κάνουμε τους νόμους μας γραπτούς.

Ο ελληνικός τρόπος, ο εθνικός τρόπος, ο τρόπος του λαού είναι δημοκρατία, αγάπη, φιλία, αλληλεγγύη, συνεργασία. Να μας φοβάστε. Είμαστε η μεγάλη δύναμη, θα γίνουμε η μεγάλη πολιτική ενότητα, η ενότητα των πολιτών.

Είμαστε ανώνυμοι και είμαστε παντού.

"Αγαπάτε αλλήλους"

Ερχόμαστε.

(εικόνα Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)