WISCONSIN, ΗΠΑ: ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ

Μια σημαντική "μάχη" για τα συνδικάτα, με τους Δημοκρατικούς να τα υποστηρίζουν και τους Ρεπουμπλικανούς να επιχειρούν να τα αποδυναμώσουν, δίνεται αυτές τις ημέρες στην Πολιτεία Ουισκόνσιν των ΗΠΑ.

•      Πάνω από 30.000 διαδήλωσαν στην πρωτεύουσα της πολιτείας, Μάντισον, την Τετάρτη 16/2 ενώ πραγματοποιήθηκε και συμβολική κατάληψη του κυβερνείου.

• Την Πέμπτη 17/2  χιλιάδες δάσκαλοι, δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και εργάτες στον ιδιωτικό τομέα διαδήλωσαν εκ νέου με επίκεντρο την τοπική Βουλή, καθώς βρισκόταν στην ημερήσια διάταξη η συζήτηση, ακόμη και ψήφιση της νομοθεσίας που ουσιαστικά συντρίβει κάθε εργασιακό δικαίωμα και προωθείται από τον ρεπουμπλικανό κυβερνήτης της,Σκοτ Γουόκερ. Προβλέπει την απαγόρευση κάθε συλλογικής διαπραγμάτευσης όταν περιλαμβάνει αίτημα για αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, αποψιλώνει το δικαίωμα των συνδικάτων να διαπραγματεύονται όσον αφορά τα προγράμματα περίθαλψης και σύνταξης, δίνει στον κυβερνήτη το δικαίωμα να απολύει εργαζόμενους που «συμμετείχαν σε συλλογική και οργανωμένη δράση που προκάλεσε παύση της εργασίας ή επιβράδυνσής της» ή εάν «ήταν απόντες για τρεις μέρες χωρίς την έγκριση του εργοδότη». Το νομοσχέδιο προβλέπει επίσης την κατάργηση των δικαιωμάτων περίθαλψης και σύνταξης για τους εργαζόμενους με σύμβαση ορισμένου χρόνου. Πρόκειται για την απάντηση του κυβερνήτη στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην πολιτεία ενάντια στα σχέδιά του για απολύσεις 175.000 εργαζόμενων σε πολιτειακό και τοπικό επίπεδο, αλλά και εργαζομένων στον τομέα Υγείας και Εκπαίδευσης ακόμη και στο Πανεπιστήμιο, ενώ διπλασιάζει τις συνεισφορές των εργαζομένων για τα αντίστοιχα προγράμματα.

• Περί τους 100.000 κόσμος (!) διαδήλωσαν το Σάββατο 26/2 στο Ουισκόνσιν  πυροδοτώντας κινητοποιήσεις σε ένδειξη αλληλεγγύης σε πολλές άλλες Πολιτείες των ΗΠΑ.

• Αρκετές χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν την ίδια ημέρα στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, περίπου χίλιοι συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις στο Σικάγο, το Ντένβερ και το Κολόμπους του Οχάιο, μερικές εκατοντάδες στο Όστιν του Τέξας και γύρω στους 100 στο Μαϊάμι.

      Οι διαδηλωτές θεωρούν τις προτάσεις της πολιτειακής κυβέρνησης ως προσπάθεια αποδυνάμωσης του εργατικού κινήματος. Παρόμοια νομοσχέδια προωθούν επίσης το Οχάιο, το Τενεσί, το Άινταχο, η Ιντιάνα, η Άιοβα και το Κάνσας.

    Στο Μάντισον, την πρωτεύουσα του Ουισκόνσιν, χιλιάδες διαδηλωτές στη διαδήλωσης της 26ης Φεβρουαρίου φώναζαν ρυθμικά κάτω από το παράθυρο του γραφείου του Ρεπουμπλικανού κυβερνήτη Σκοτ Γουόκερ: «Ο Σκοτ Γουόκερ πρέπει να φύγει».

      Την Παρασκευή 25/2 η πολιτειακή Βουλή ενέκρινε την πρόταση του Γουόκερ για περικοπή των περισσότερων δικαιωμάτων των συνδικάτων του δημόσιου τομέα. Για να εγκριθεί το νομοσχέδιο χρειάζεται να ψηφιστεί από την πολιτειακή Γερουσία, όμως οι Δημοκρατικοί γερουσιαστές έχουν φύγει από την Πολιτεία (!), εμποδίζοντας με αυτόν τον τρόπο τη σύγκληση του Σώματος.

         Δείτε, παρακάτω, και το ακόλουθο διαφωτιστικό άρθρο (με δική μου υπογράμμιση) για το διακύβευμα στο Ουισκόνσιν και την πιθανή ευρύτερη πολιτική σύγκρουση που κυοφορείται μεταξύ Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών.Επίσης,δείτε ένα βίντεο για τα γεγονότα στο http://www.youtube.com/watch?v=rG9I-oA_Er0

                                     Σπύρος Απέργης

---

Τεράστιο το διακύβευμα στη μάχη του Ουισκόνσιν
 

Γιάννης Παλαιολόγος
 

26-02-2011
 

      Κρίσιμης οικονομικής και πολιτικής σημασίας είναι η σύγκρουση μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων της πολιτείας του Ουισκόνσιν και του κυβερνήτη Σκοτ Ουόκερ, που έχει καθηλώσει την αμερικανική πολιτική τάξη τις τελευταίες μέρες.  Καθώς ο Λευκός Οίκος και η ελεγχόμενη από τους Ρεπουμπλικανούς Βουλή των Αντιπροσώπων έχουν ξεκινήσει μάχη χαρακωμάτων σχετικά με τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, οι πολιτείες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της δημοσιονομικής κρίσης. Μην έχοντας περιθώρια για ελλείμματα –ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος σε όλες τις πολιτείες πλην του Βερμόντ– αναγκάζονται να λάβουν σκληρά μέτρα λιτότητας άμεσα.
     Ωστόσο τα μέτρα που έχουν εγκριθεί ή προταθεί από νεοεκλεγέντες Ρεπουμπλικανούς κυβερνήτες σαν τον κ. Ουόκερ, αλλά και τον Κρις Κρίστι (Νιου Τζέρσεϊ), τον Τζον Κασίς (Οχάιο) και άλλους, δέχονται έντονες επικρίσεις. Πίσω από τις διακηρύξεις για την ανάγκη νοικοκυρέματος και τον κίνδυνο οι ΗΠΑ να υποστούν μία ελληνικού τύπου κρίση χρέους, οι Δημοκρατικοί βλέπουν μια προσπάθεια αποδυνάμωσης των συνδικάτων του δημόσιου τομέα, που αποτελούν ισχυρό σύμμαχο του κόμματος και των προοδευτικών πολιτικών που πρεσβεύει. Η σημασία της σύγκρουσης, τέλος, έχει να κάνει και με την πολιτική γεωγραφία: το Ουισκόνσιν, όπως και το Οχάιο, όπου ήδη προτάθηκαν ανάλογα μέτρα και έχουν ξεκινήσει διαδηλώσεις, αλλά και το Μίσιγκαν, όπου ο νέος Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης ετοιμάζει ένα αντίστοιχο πακέτο, ανήκουν στις μεσοδυτικές πολιτείες, που τείνουν να κρίνουν τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών.     

Μάντισον, όπως λέμε Κάιρο

     O κ. Ουόκερ έχει προτείνει αύξηση των εισφορών των εργαζομένων στην πολιτεία και άλλα δραστικά μέτρα για τη μείωση της επιρροής των συνδικάτων του Δημοσίου, μεταξύ των οποίων τον περιορισμό του δικαιώματος στη συλλογική διαπραγμάτευση και την κατάργηση της απευθείας παρακράτησης των συνδρομών των μελών των συνδικάτων από τους μισθούς τους. Οι εργαζόμενοι έχουν αποδεχτεί την αύξηση των εισφορών τους (από 1% σε 5,8% για τις συντάξεις, από 6% σε 12,6% για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη – ποσοστά που παραμένουν σημαντικά χαμηλότερα από τα αντίστοιχα στον ιδιωτικό τομέα). Ωστόσο εναντιώνονται με σθένος στην επίθεση κατά των συλλογικών διαπραγματευτικών τους δικαιωμάτων και στην εθελοντική καταβολή των συνδρομών τους. Είναι προφανές ότι με αυξημένες τις εισφορές τους και με περιορισμένο το δικαίωμα διαπραγμάτευσης –ο κ. Ουόκερ έχει προτείνει να μπορούν να διαπραγματεύονται για τους μισθούς, αλλά όχι για τις παροχές τους και τις εργασιακές τους συνθήκες– τα συνδικάτα θα γίνουν λιγότερο ελκυστικά για τους εργαζόμενους και οι πόροι τους θα μειωθούν δραστικά.
     Ως απάντηση στη σκληρή γραμμή του 43χρονου κυβερνήτη, δεκάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι του Ουισκόνσιν (η πολιτεία έχει περίπου τον μισό πληθυσμό της Ελλάδας), συνεπικουρούμενοι από φοιτητές, συναδέλφους τους από άλλες πολιτείες, αλλά και από το εθνικό αρχηγείο του Δημοκρατικού Κόμματος, έχουν βγει δυναμικά στους δρόμους. Στις 18/2 κατέλαβαν μαζικά το πολιτειακό κοινοβούλιο, ενώ μία από τις διαδηλώσεις τους διήρκεσε 17 ώρες. Τη στήριξή τους στους διαδηλωτές έχουν εκφράσει και οι Δημοκρατικοί πολιτειακοί γερουσιαστές, οι οποίοι έχουν καταφύγει από τις 17/2 σε ξενοδοχείο στο γειτονικό Ιλινόι, ώστε να μην υπάρχει απαρτία στο σώμα και να μην μπορεί να ψηφιστεί ο προϋπολογισμός του κυβερνήτη Ουόκερ! Οι Ρεπουμπλικανοί απάντησαν συγκαλώντας το κοινοβούλιο σε συνεδρία και προωθώντας μέτρα που δεν απαιτούν την απαρτία 20 (εκ των 33) γερουσιαστών, ενώ κ. Ουόκερ σε διάγγελμά του την Τρίτη δήλωσε ότι θα υπάρξουν «σφοδρές συνέπειες» για τα δημόσια οικονομικά του Ουισκόνσιν αν δεν ψηφιστεί το νομοσχέδιό του. Την Παρασκευή το έτερο νομοθετικό σώμα της πολιτείας ψήφισε υπέρ των μέτρων, σε μία εξαιρετικά επεισοδιακή συνεδρίαση.

Δημοσιονομική εξυγίανση

      Το παιχνίδι θα κριθεί από το κατά πόσο ο κ. Ουόκερ θα μπορέσει να πείσει ότι το κίνητρο είναι όντως αυτό που προφασίζεται, δηλαδή η δημοσιονομική εξυγίανση. Όπως παρατηρεί ο Νόαμ Σάιμπερ, αρχισυντάκτης του έγκριτου «New Republic», μιλώντας στην «F.S.», «υπάρχει πολύς θυμός απέναντι στα συνδικάτα του Δημοσίου – ίσως όχι στα επίπεδα της Ελλάδας, αλλά αξιοσημείωτος παρ’ όλα αυτά», καθώς οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν βιώσει τις συνέπειες της κρίσης όπως οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. «Το θέμα είναι αμφίρροπο: αν καταλήξει να μοιάζει με πολιτικοποιημένη εκστρατεία “καμένης γης” κατά των συνδικάτων, δεν θα έχει στήριξη».  
      Το δημοσιονομικό ζήτημα είναι υπαρκτό και επείγον. Το Ουισκόνσιν αντιμετωπίζει έλλειμμα 137 εκατ. δολάρια για το τρέχον δημοσιονομικό έτος και 3,6 δισ. δολάρια για το επόμενο. Τα ελλείμματα αυτά, βάσει συνταγματικής ρύθμισης –αντίστοιχης με αυτήν που θέλει να επιβάλει η Γερμανία στις χώρες της Ευρωζώνης– πρέπει να μηδενιστούν.
     Ο Τζον Σιτιλίδης, Ρεπουμπλικανός πολιτικός σύμβουλος, μιλώντας στην «F.S.», κάνει παραλληλισμό με τη χώρα μας: «Λίγο αφότου η κυβέρνηση Παπανδρέου ανήλθε στην εξουσία και ανακοίνωσε ότι το έλλειμμα και το χρέος της Ελλάδας είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ οτιδήποτε φανταζόταν κανείς και ότι το κράτος ουσιαστικά είχε μείνει από χρήματα, υπήρξαν κινητοποιήσεις αγροτών, που έβγαλαν τα τρακτέρ τους στους δρόμους. Η κυβέρνηση τότε απάντησε απλά “δεν έχουμε λεφτά να σας δώσουμε, δεν μπορεί να γίνει τίποτα”. Αυτό συμβαίνει τώρα και στο Ουισκόνσιν».
     Ωστόσο τα συνδικάτα αποδέχτηκαν την ανάγκη αύξησης των εισφορών των εργαζομένων. Γιατί ο κυβερνήτης επιμένει να ζητά περιορισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων; «Το πρόβλημα είναι ότι πάρα πολλοί πολιτικοί στο παρελθόν, όταν δεν μπορούσαν να αυξήσουν τους μισθούς, έδιναν αυξήσεις στις παροχές, διογκώνοντας έτσι τις μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις των κρατικών ταμείων και επιβαρύνοντας τις μελλοντικές γενιές» σημειώνει ο κ. Σιτιλίδης. Ο κ. Ουόκερ δηλώνει με τη στάση του ότι δεν προτίθεται να αφήσει τον διαπραγματευτικό χώρο για τη δημιουργία νέων τέτοιων επιβαρύνσεων.

Το πολιτικό υπόβαθρο

Όσοι μιλούν περί πολιτικοποιημένης εκστρατείας αναφέρουν κατ’ αρχάς ότι ο κ. Ουόκερ εξαιρεί ορισμένα συνδικάτα από την πρότασή του για περιορισμό της συλλογικής διαπραγμάτευσης –συγκεκριμένα, τους πυροσβέστες και τους αστυνομικούς– τα οποία τον υποστήριξαν προεκλογικά. Ο κυβερνήτης του Ουισκόνσιν όντως πρότεινε αυτές τις εξαιρέσεις, αν και δεν ισχύει ότι σύσσωμα τα συνδικάτα αυτά τον στήριξαν. Ο κ. Ουόκερ ισχυρίζεται ότι πρότεινε αυτές τις εξαιρέσεις για να μη διαταραχθεί το έργο της προστασίας της δημόσιας ασφάλειας. Το πιο πιθανό είναι ότι η εξαίρεση έχει να κάνει με τη δημοφιλία των συγκεκριμένων δημόσιων λειτουργών.
       Σε ένα βαθύτερο επίπεδο, όμως, η επίθεση κατά των συλλογικών διαπραγματεύσεων είναι όντως πολιτική, και μάλιστα με ιδιαίτερα υψηλό διακύβευμα. Όπως αποκάλυψαν την περασμένη εβδομάδα οι «New York Times», το περασμένο Σάββατο, σε αντιδιαδήλωση υπέρ των περικοπών στο Μάντισον, μίλησε ο Τιμ Φίλιπς, επικεφαλής της οργάνωσης Americans for Prosperity, που χρηματοδοτείται αθρόα από τους ακραία νεοφιλελεύθερους δισεκατομμυριούχους αδελφούς Κοχ. Η Koch Industries ήταν από τους μεγαλύτερους χορηγούς της προεκλογικής εκστρατείας του κ. Ουόκερ, ενώ μέλη της Americans for Prosperity εργάζονταν για να προκαλέσουν τη σύγκρουση με τα συνδικάτα του δημόσιου τομέα πριν καν αυτός ορκιστεί.
       Ο σκοπός που εξυπηρετείται από τον περιορισμό του δικαιώματος της συλλογικής διαπραγμάτευσης σε συνδυασμό με την κατάργηση της αυτόματης καταβολής των συνδρομών, είναι να μειωθεί δραστικά η επιρροή των συνδικάτων του Δημοσίου –καθώς θα χάσουν πόρους και μέλη– στην αμερικανική πολιτική. Είναι ένα όνειρο του συντηρητικού κινήματος εδώ και δεκαετίες. Όπως έγραφε την περασμένη εβδομάδα στη «Wall Street Journal» ο Στίβεν Μαλάνγκα του Manhattan Institute, τα δημόσια συνδικάτα «έχουν μετατραπεί στον πιο επιθετικό θιασώτη αυξημένων φόρων και δημόσιων δαπανών σε εθνικό επίπεδο». Με τους πόρους που συγκεντρώνουν από τις συνδρομές των μελών τους, χρηματοδοτούν εκστρατεία σε δημοτικό, πολιτειακό και εθνικό επίπεδο για πολιτικές που αντιτίθενται ευθέως στη συντηρητική ατζέντα –που προωθείται πάνω απ’ όλα από τις μεγάλες επιχειρήσεις– της συνεχούς μείωσης των φόρων, της περικοπής δαπανών και της ελαχιστοποίησης εργασιακών και περιβαλλοντικών ρυθμίσεων στην επιχειρηματική λειτουργία. Και, φυσικά, από τις απευθείας πολιτικές δωρεές των μελών τους, το 95% πηγαίνει σε Δημοκρατικούς υποψηφίους που τείνουν να πιστεύουν ακόμα στο κράτος πρόνοιας και στην επιβολή ορίων στην ασυδοσία της αγοράς.

Παιχνίδια εντυπώσεων στη Ουάσινγκτον

       Τα γεγονότα στο Ουισκόνσιν έχουν τον αντίκτυπό τους και στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ο πρόεδρος Ομπάμα μίλησε για «επίθεση κατά των συνδικάτων» σχετικά με τη μερική κατάργηση της συλλογικής διαπραγμάτευσης. Ο κ. Σιτιλίδης βλέπει τη δραστηριοποίηση των Δημοκρατικών δυνάμεων –Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών, οργάνωση Organizing for America– στο Μάντισον ως «αφετηρία της εκστρατείας για την επανεκλογή του προέδρου Ομπάμα το 2012». «O πρόεδρος χρειάζεται να γαλβανίσει την πιο ισχυρή βάση του Δημοκρατικού κόμματος, τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα και τα εξαιρετικά εύρωστα συνδικάτα τους» εξηγεί ο Ρεπουμπλικανός αναλυτής. Από την άλλη πλευρά, ηγετικές φιγούρες των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο στηρίζουν τον κ. Ουόκερ.
     Όσον αφορά, πάντως, τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, οι δύο πλευρές δεν δείχνουν διατεθειμένες να πάρουν τα σκληρά μέτρα στα οποία καταφεύγουν οι πολιτείες. Το σχέδιο προϋπολογισμού που παρουσίασε ο Λευκός Οίκος προτείνει ένα πολύ επιλεκτικό πάγωμα δαπανών και καμία πρόταση για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των προγραμμάτων που απειλούν να τινάξουν τα δημόσια οικονομικά στον αέρα – κυρίως του Medicare (ιατροφαρμακευτικό πρόγραμμα για τους συνταξιούχους) και δευτερευόντως του Medicaid (για τους άπορους) και της κοινωνικής ασφάλισης. Πολλοί αναλυτές επέκριναν την έλλειψη σοβαρότητας στην προσέγγιση για την αντιμετώπιση του διογκούμενου δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας. Ο κ. Σάιμπερ δείχνει μεγαλύτερη κατανόηση, σημειώνοντας ότι ο περσινός νόμος για την υγειονομική περίθαλψη, που οι Ρεπουμπλικανοί θέλουν να καταργήσουν, «συνέβαλε τα μέγιστα στον μακροπρόθεσμο έλεγχο των δαπανών υγείας. Αν κοιτάξει κανείς τις αναλογιστικές μελέτες σε βάθος 75ετίας που γίνονται για τη βιωσιμότητα του Medicare και του Medicaid, προκύπτει ότι στην ουσία η μεταρρύθμιση της υγείας έκανε πολλά για να λύσει το πρόβλημα» (στο βαθμό, φυσικά, όπως σημειώνει, που τέτοιες μελέτες μπορεί να είναι αξιόπιστες).
Από την άλλη, οι Ρεπουμπλικανοί στη Βουλή έχουν προτείνει περικοπές 60 δισ. δολαρίων σε επιλεκτικές δαπάνες (δηλ. εκτός Medicare, Medicaid, κοινωνικής ασφάλισης, δαπανών άμυνας και αποπληρωμής χρέους) για το τρέχον έτος. Το ποσό αυτό είναι ταυτοχρόνως πολύ μικρό για να κάνει διαφορά στη μακροπρόθεσμη τάση του χρέους –που το 2010 ξεπέρασε το 96% του ΑΕΠ– και πολύ μεγάλο για να γίνει αποδεκτό από τον Λευκό Οίκο και από την ελεγχόμενη από τους Δημοκρατικούς Γερουσία.

Το φάσμα της διακοπής λειτουργίας του κράτους

       Τα πράγματα, συνεπώς, οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια προς μια επανάληψη των γεγονότων του 1995, όταν το βέτο του προέδρου Κλίντον στις περικοπές που πρότεινε η Βουλή των Αντιπροσώπων υπό την ηγεσία του Νιουτ Γκίνγκριτς οδήγησε προσωρινά σε διακοπή της λειτουργίας του κράτους. Η σύγκρουση τότε είχε οδηγήσει σε πολιτικό θρίαμβο του κ. Κλίντον και είχε ανοίξει το δρόμο για την επανεκλογή του. «Η ηγεσία του GOP [σ.σ.: Ρεπουμπλικανικό κόμμα, Grand Old Party] γνωρίζει ότι το να οδηγηθεί η κατάσταση σε διακοπή της λειτουργίας του κράτους θα τους κάνει πολύ κακό πολιτικά. “Κάηκαν” στα μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν το έκαναν, και δεν θέλουν να το ξανακάνουν. Γνωρίζει επίσης ότι η βάση και τα μέλη του Tea Party στο Κογκρέσο απαιτούν περικοπές που δεν είναι αποδεκτές από την κυβέρνηση και που γενικότερα δεν είναι πολιτικά αποδεκτές. Οπότε είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρεύμα γι’ αυτούς, και πιστεύω ότι τελικά θα οδηγηθούν σε διακοπή της λειτουργίας του κράτους, χωρίς να το επιθυμούν» παρατηρεί ο κ. Σάιμπερ.
Ο κ. Σιτιλίδης αναγνωρίζει κι αυτός ότι η επιμονή των Ρεπουμπλικανών σε βαθιές περικοπές μπορεί να οδηγήσει στη διακοπή της λειτουργίας της κυβέρνησης. Όσο για τις πολιτικές επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης, δηλώνει αγνωστικιστής: «Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η κοινή γνώμη θέλει τις μεγαλύτερες δυνατές περικοπές, αλλά αν υπάρξει σύγκρουση και π.χ. οι συνταξιούχοι δεν πάρουν τις συντάξεις τους για μία εβδομάδα ή αρχίζουν να γράφονται ρεπορτάζ για το κλείσιμο εθνικών μνημείων κτλ., όπως είχε γίνει το ’95, η κατάσταση μπορεί να αλλάξει πολύ γρήγορα. Δεν ξέρω τι θα γίνει αυτήν τη φορά. Όλα θα εξαρτηθούν από τον αμερικανικό λαό: τι είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν οι φορολογούμενοι για να υπάρξει ουσιώδης μείωση των δαπανών».

Πηγή: http://www.citypress.gr/freesunday/?action=article&article=665

-----

Δείτε και αυτό, για πληρέστερη ενημέρωση, από το REUTERS:

Με τίτλο: 

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΒΙΕΤΝΑΜ.

ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΓΙΟΡΤΗΣ

ΝΕΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΙΑ:

Το Moveon.org : "φέρνει πίσω , τους αληθινούς αμερικάνους , στις πολιτικές εξελίξεις".

Το USUNCUT : "Δράση ενάντια στην απαράδεκτη και άδικη περικοπή των δημόσιων παροχών , από άκρη σε άκρη των ΗΠΑ".

Καταγγέλουν τον Ομπάμα πως σχεδιάζει την περικοπή 1,1 τρις $ και την κατάργηση 200  ομοσπονδιακών προγραμμάτων, που πρόσφεραν  Περίθαλψη, Κοινωνική Ασφάλιση, Εκπαίδευση.

Προτείνουν για εναλλακτική λύση τον εταιρικό φόρο, τη φορολόγηση των ελάχιστα φορολογούμενων εταιρειών. 

Καταγγέλουν πως εταιρείες, όπως η  ExxonMobil, General Electric, Bank of America και Citigroup συνεισέφεραν 0 (ΜΗΔΕΝ) $ στον κρατικό προϋπολογισμό, με κέρδη 1 τρις $.

(παραθέτουν τους συνδέσμους, όπου ο καθένας θα δει τι πλήρωσε κάθε εταιρεία).