Τα τελευταία 24ωρα παρακολουθούμε μια όξυνση στα επεισόδια της οικονομικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Από τον καυγά μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ Ομπάμα και του αμερικάνικου πολιτικού συστήματος γενικότερα με τον οίκο αξιολόγησης S&P ,που υποβάθμισε την χώρα ,παρά την λύση που δόθηκε στο πρόβλημα του δημόσιου χρέους κριτικάροντας την πυγμή και την αποφασιστικότητα της αμερικανικής κυβέρνησης, προκαλώντας έτσι την πτώση των χρηματιστηρίων διεθνώς, μέχρι τις προσπάθειες του κεντρικού ευρωπαίου τραπεζίτη Τρισέ να περιορίσει τις κερδοσκοπικές επιθέσεις στην Ιταλία και την Ισπανία ,αγοράζοντας η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τα ομόλογα των αντίστοιχων χωρών.
Το ενδιαφέρον εδώ βρίσκεται στην «μυστική» επιστολή του Τρισέ προς τον Μπερλουσκόνι, πρωθυπουργό της έβδομης ισχυρότερης οικονομίας, με λεπτομερείς οδηγίες για το αναγκαίο πρόγραμμα λιτότητας που πρέπει να εφαρμόσει!
Σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, όπου οι «αγορές», τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, οι ίδιοι οι τραπεζίτες διεκδικούν τον ρόλο του καθοδηγητή των κυβερνήσεων, στην ΕΕ μα και στις ίδιες τις ΗΠΑ πρέπει να κατανοηθεί και η κατάσταση στην χώρα μας.
Κοινός παρονομαστής όλων των περιπτώσεων είναι η βίαιη μεταφορά των βαρών και των αδιεξόδων της κρίσης του νεοφιλελευθερισμού, της οικονομίας της κερδοσκοπικής φούσκας, στην πλάτη του κόσμου της εργασίας, στην πλάτη των λαών με όρους που καταργούν ακόμη και τα προσχήματα δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας.
Η απάντηση για την κοινωνική πλειοψηφία δεν βρίσκεται σε κάποια φαεινή ιδέα που θα ρυθμίσει τα αδιέξοδα εντός του υφιστάμενου οικονομικού πλαισίου! Αντίθετα βρίσκεται στην αποφασιστική άρνηση του δρόμου της κοινωνικής ερήμωσης και της καταστροφής. Στην άρνηση των πολιτικών υπηρετών, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και ΣΙΑ, των τραπεζιτών και των πιο σκληρών καπιταλιστικών κέντρων στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και διεθνώς.
Στην χώρα μας διαμορφώνεται η δυνατότητα διεξόδου για τον κόσμο της εργασίας και τον ελληνικό λαό μα και η προοπτική για τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς. Δυνατότητα που προσφέρει ο ρόλος της ως «αδύναμου κρίκου» του ευρωπαϊκού και διεθνούς συστήματος. Προϋποθέτει την ανάληψη της ευθύνης από την Αριστερά να συσπειρώσει τον λαό γύρω από τον άμεσο στόχο της στάσης πληρωμών προς τους δανειστές, της πτώσης της κυβέρνησης και της εκδίωξης της Τρόικας, της ανατροπής όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων. Απαιτεί την ενίσχυση και στήριξη όλων των κοινωνικών αγώνων στην κατεύθυνση συγκρότησης μαζικού μετώπου ανατροπής και αλληλεγγύης.
Στην εποχή που χαρακτηρίζεται αφενός από τις δικτατορίες των αγορών και τις υποτελείς και αντιδημοκρατικές κυβερνήσεις και αφετέρου από τα κινήματα των «αγανακτισμένων» και εξεγερμένων λαών ας προετοιμάσουμε με τον καλύτερο τρόπο την φθινοπωρινή εργατική, νεολαιίστικη, λαϊκή αντεπίθεση.
Όλοι και όλες τον Σεπτέμβρη στο Σύνταγμα και στις «πλατείες» των πόλεων, των σχολών, των εργασιακών χώρων.